آفرینش
نوشته شده توسط Administrator جمعه ۱۹ تیر ۱۳۹۴ ساعت ۲۲:۳۲
گم که می شوی از بام فرو می افتم
راه
کجاست
که تابش نورش نشانه ئی باشد؟
ماه
کجاست؟
بر بام که هستم
می رسد دستم به نوازش روی اش.
ماه
به من می ماند
وقتی که در آغوش تو رها می شوم
وقتی که زمستان
همیشگی ست
و ماه
زیبایش می کند.
ماه
به من می ماند
وقتی که در آغوش تو خدا می شوم!
بیهوده نیست که می گویم: عاشق ترینمت.
تا به بام برآیم
باز
می آفرینمت.
=====================
مهدی فلاحتی - واشینگتن - ۱۷ تیر ۹۴