روزگاران
نوشته شده توسط Administrator دوشنبه ۰۹ آبان ۱۳۹۰ ساعت ۱۷:۵۷
روزگاری
جوانی
جهانی پر از شوخکامی
پر از اختراعِ سخنهای تازه
پر از لذتِ کشف در عمقِ بینش
پر از آفرینش
پر از ماه بود آسمانِ کویرش
-اگر شاعر از خلوتِ ریگزاران و از سوز سرمای شب می سرود.
●
زمانی جوانسوز گشته ست امروزهامان
زمانی که عادت
سبب سازِ هستی ست
و خارج شدن از صفِ عادت از عادتِ صف
جنون یا که مستی ست.
زمانی که اندوهخواری
و حسرت
به معنای اندیشه مَندی ست
و انباشتِ گونه های فریب
مثالی از آینده مَندی ست.
زمانی که انبوهِ کُرنِشگران در رکابند.
و آنان که می گفته اند ار به راهی قدم در نهند،
چنین و چنان می شود،
خوابِ خوابند.
واشینگتن، 8 آبان 1390